Odbiornik AMUR-2

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojskowy odbiornik radiowy KF AMUR-2.

Odbiornik radiowy AMUR-2 – wojskowy odbiornik radiokomunikacyjny, krótkofalowy, eksploatowany w jednostkach łączności Ludowego Wojska Polskiego. Od lat 60 stanowił wyposażenie radiostacji i aparatowni radiowych. Spełniał warunki mobilności i na ówczesne czasy jako urządzenie lampowe był sprzętem dość nowoczesnym.

Warunki pracy[edytuj | edytuj kod]

Konstrukcja odbiornika zapewnia dobrą odporność na wstrząsy i stabilną pracę w szerokim zakresie temperatur.

Przeznaczenie[edytuj | edytuj kod]

Odbiornik AMUR-2 był przeznaczony do zapewnienia odbioru sygnałów telefonicznych i telegraficznych na ustalonych w zależności od zakresu częstotliwościach. Przestrajany był ręcznie bez konieczności używania tabeli strojenia i wprawny operator czynił to w kilkanaście sekund. Mógł też pracować w zakresie płynnym.

Był odbiornikiem podstawowym (głównym) w radiostacjach średniej mocy typu R-118BM-Z i R-102MZ oraz stanowił wyposażenie aparatowni między innymi ARO K-1.

Nowsze wersje odbiornika AMUR-2 miały możliwość realizacji tzw. odbioru zbiorczego. Warunkiem realizacji takiego przedsięwzięcia była współpraca 2 odbiorników tego samego typu, tak więc można to było realizować tylko w aparatowni radioodbiorczej ARO k-1 posiadającej 4 takie odbiorniki.

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

Posiadał konstrukcję panelową wypełnioną funkcjonalnymi blokami. Podstawowym podzespołem elektronicznym była w tym odbiorniku lampa elektronowa 12Ż1Ł.

Posiadał wiele skomplikowanych filtrów kwarcowych do wydzielania sygnałów z manipulacją częstotliwości o różnych przesuwach. Podstawowy generator kwarcowy posiadał kwarc pracujący w podgrzewanym termostacie zapewniającym stałą temperaturę pracy. Dla zapewnienia współpracy z telegraficznymi urządzeniami końcowymi posiadał panele telegraficzne zapewniające różnorodne warunki współpracy z licznymi regulacjami symetrii sygnału i wielkości tzw. prądu liniowego.

Parametry elektryczne[edytuj | edytuj kod]

  • zakres częstotliwości 1,0 – 8,0 MHz
  1. zakres 1 – 2 MHz
  2. zakres 2 – 4 MHz
  3. zakres 4 – 8 MHz
  • praca na ustalonych częstotliwościach co 1, 2 lub 4 kHz (w zależności od zakresu)
  • lub na zakresie płynnym
  • I częstotliwość pośrednia
  1. zakres 225 kHz
  2. zakres 578 kHz
  3. zakres 1284 kHz
  • II częstotliwość pośrednia 128 kHz
  • stabilność częstotliwości około 1x10-6
  • odbierane emisje
    • modulacja amplitudy A3
    • manipulacja amplitudy A1
    • jednokanałowa manipulacja częstotliwości F1-250, F1-500
    • dwukanałowa manipulacja częstotliwości F6-250
    • praca uniwersalna A3 + F1
  • wyjścia odbiornika
    • słuchowe bezpośrednio A3, A1 z regulacją tonu odbieranego sygnału
    • słuchowe F1 i F6 – za pośrednictwem manipulatorów akustycznych
    • stałoprądowe (impulsowe) dla pracy jedno lub dwukanałowej
      • wartością prądu bezpośrednio na dalekopis
      • wartością prądu z tzw. "przebiciem" (podsłuchem korespondenta podczas nadawania)
      • kierunkiem prądu (impulsu dwubiegunowe ± 60 V ± 20 mA) tzw. "BODO"
      • kierunkiem prądu z tzw. "przebiciem" (podsłuchem korespondenta podczas nadawania)
      • retranslacja sygnałów wartością prądu
      • retranslacja sygnałów kierunkiem prądu (sygnałów "BODO")
  • czułość odbiornika rzędu kilku μV
  • zasilanie
    • sieć 220 V 50 Hz
    • sieć 127 V 50 Hz
    • bateryjne z akumulatora (tylko dla termostatu generatora 200 kHz)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Odbiornik AMUR-2. Opis techniczny.